Bir yaşam
yeri
Kendimizi rahat hissettiğimiz yerlerin özelliği nedir? “İyi hissetmek” çok kişisel bir şeydir ve herkes bunu farklı şekilde tanımlar. Bir mekanı karakterize eden şeyin her şeyden önce insanlar olduğuna inanıyoruz. Elias Darülaceze’de bu, geçici olarak orada yaşayan ve orada çalışan insanlar anlamına geliyor. Bir birliktelik. Evimiz ve günlük yaşamımız hastaların etrafında şekilleniyor.
Bu da karşılaşma ve topluluk mekânlarının yanı sıra sessizlik ve içsel tefekkür mekânları yaratıyor. Yatılı hospis açık bir evdir. Hastalarımızın akrabaları, arkadaşları ve tercih ettikleri aileleri her zaman hoş karşılanır. Müzik, sanat ve kültürü deneyimlemek, birlikte kutlama yapmak ve gelenekleri geliştirmek: tüm bunlar vedalaşırken size güven hissi veren bir yer oluşturur.
“Hayatta önemli olan tek şey, gittiğimizde arkamızda bıraktığımız sevgi izleridir.”
Albert Schweitzer
SONUNA KADAR GÜVENLI VE IYI YAŞAMAK
Elias yatılı hospis, ağır ve ölümcül hastalara palyatif bakım ve destek sunmaktadır. Ölmek üzere olan kişinin yaşam kalitesini – milliyeti, dini, ten rengi, cinsel ve cinsiyet kimliği, hastalığı veya yaşı ne olursa olsun – iyileştirmek yaptığımız her şeyin merkezinde yer almaktadır. İşbirliği yaptığımız servisler, doktorlar ve tıbbi eğitim almış personel tarafından profesyonel bakım takibini garanti ediyoruz.
Ancak bakım kalitesi, palyatif tıbbi bakım ve ağrının giderilmesinden daha fazlasını ifade eder. Bizim için hasta yakınlarının katılımı, hastanın sosyal çevresi ve yaşam tarzının dikkate alınması ve hastanın kendi kararlarını verme ve bireysel isteklerini yerine getirme hakkı da bütünsel bakım sürecinin bir parçasıdır.
Yatılı hospis
Tüm hastaların kendi zamanları ve kendi yolları vardır. Bazıları sadece yarım gün kalırken, diğerleri hospizde aldıkları hemşirelik ve tıbbi bakım sayesinde genellikle stabilize olur ve bizimle daha uzun süre yaşamalarını sağlar. Hospizde “tipik” bir gün olmadığı gibi, hastalığın “tipik” bir seyri de yoktur.
“Amacımız evimizde hastaları merkeze koyan bir atmosfer yaratmak. Onlara günün her saati eşlik ediyor ve günlük rutinlerini onlarla birlikte düzenliyoruz. Yatakta geç bir kahvaltı, gece çorbası veya bahçede akrabalarla bir parti – hepsi böyle olabilir ve olmalıdır.”
Rolf Kieninger
ÖLMEK ÜZERE OLAN KIŞI BIR TABU OLMAMALIDIR
Ludwigshafen bölgesi için bir hospis fikrine ve ihtiyacına 2004 yılında temel atılmadan yıllar önce ikna olmuştuk. Ancak Gerda ve Dr. Heinz Bauer ‘in cömert mirası ve diğer bağışlar (BASF’den gelen büyük bir bağış da dahil olmak üzere) sayesinde Elias yatılı bakımevinin inşası gerçekleştirilebildi.
Gerda Bauer 1980’lerin sonlarından beri hospis fikriyle yoğun bir şekilde ilgileniyordu ve henüz çok genç olan Alman hospis hareketiyle yakın temasları vardı. Ekim 1992’deki ölümünden önce – Gerda Bauer ağır kanser hastasıydı – kocasıyla birlikte Ludwigshafen’daki Heinrich Pesch Haus’ta düzenlenen “Ölmekte olanlara refakat” seminerine katılmışlardı.
Her iki eş de vasiyetnamelerinde, uzun süre hayatta kalan eşlerinin ölümünden sonra mal varlıklarının öncelikle hayır işleri için kullanılmasını şart koşmuşlardı. Dr. Hans Heinz Friedrich Bauer 2000 yılında vefat etti ve Speyer Piskoposluğu Caritas Derneği e.V. aracılığıyla toplam 2 milyon Euro’nun üzerinde bir meblağ Elias Hospis’in şu anki yerine aktarıldı ve tesisimizin Mart 2005’teki açılışını mümkün kıldı.
Bir ev. bir toplum
Yatılı hospis: 15 tam zamanlı çalışan ve 25 gönüllü.
Yatılı bir hospis, personel arasında geniş bir bilgi yelpazesi, ancak her şeyden önce sosyal beceriler gerektirir. Palyatif bakım ve destek her zaman bütünsel bir süreçtir ve ekip içinde empati, saygı ve iletişim olmadan hastaların hakkını vermek mümkün değildir.
Sonuçta bir hospis açık bir organizasyondur ve hastalarımız günlük çalışma ortamımızın doğrudan bir parçasıdır. Ruh halimiz ve tutumumuz onların hayatlarının gerçekliği üzerinde belirleyici bir etkiye sahiptir. İşte bu nedenle iç diyalog, hasta odaklı ekip performansı için çok önemli ve vazgeçilmezdir.
Tam zamanlı hemşirelik ve bakım ekibimiz sağlık ve bakım personeli, geriatri hemşireleri ve sorumlu bakıcıdan oluşmaktadır. Çalışanlarımız palyatif bakım sektöründe çalışmak üzere özel olarak eğitilmiş ve hassaslaştırılmıştır ve günün 24 saati hastalarımızın hizmetindedir.
“Bir kişi için imkansız görünen bir şeyi, birçok kişi birlikte başarabilir!”
Multimedya
Keşke bilseydin…
“Keşke bilseydin. . .” Bärbel Freund’a veda etmekle ilgili bir film – ama daha çok sonuna kadar yaşamakla ilgili. RNF’nin editörü Frauke Hess, Mannheim’lı kanser hastasına ölümünden önceki son üç ay boyunca Elias bakımevinde eşlik etti.
YAŞAMA YAKIN – ÖLÜME YAKIN
Elias Darülaceze ortak bir yaşamın mekânıdır. Çünkü her ne kadar ölüm evin yoldaşı olsa da, burada bir yuva bulan her şeyden önce çeşitliliği ve bağlılığı içinde yaşamdır. Frauke Hess tarafından hazırlanan bir film, RNF.
